🟦 LUCILLA GALEAZZI

Lucilla GALEAZZI, een echte ‘Passionaria’ van het Italiaanse volkszang, verdeelt haar carrière tussen solo optredens en deelname aan projecten onder leiding van andere grote artiesten.
Ze maakt deel uit van het Vocale Kwartet van Giovanna Marini alsook van Christina Pluhar’s “L’Arpeggiata” en blijft tegelijk ook zingen en toeren met haar eigen muzikale projecten, om zodoende de orale traditie van de Italiaanse volksmuziek over de hele wereld te promoten.
Lucilla GALEAZZI werd geboren in Terni, een kleine industriële stad in Umbrië. Na haar debuut als popzangeres, maakte ze snel kennis met de volksmuziek na een ontmoeting met Valentino Paparelli, Umbrische antropoloog en Alessandra Portelli, historicus van mondelinge tradities. Beide heren zijn nauw betrokken bij etnologisch muziek onderzoek in Umbrië en Centraal-Italië.
Sinds 2002 neemt ze deel aan het barok project “L’Arpeggiata”. Ze zong in twee bekroonde albums en trad op in de hele wereld. Ze was ook lid van het “Trio Rouge”, samen met Michel Godard en Vincent Courtois.
In 2010 richtte ze het Vocale Ensemble Levocidoro op, waarin ze 6 vrouwenstemmen samenbracht voor projecten gewijd aan de polyfone muziek van de Italiaanse traditie. In 2012 begon ze samen te werken met het Marokkaanse vocaal vrouwen ensemble B’net Houariyat. In 2014 schreef en promootte ze twee grote muzikale theater shows gewijd aan de Eerste Wereldoorlog: ‘Doppio Fronte: Oratorio per la Grande Guerra’, met de beroemde acteur en danser, Moni Ovadia, en ‘He Fronte deelle Donne’, gecreëerd in Rome voor de honderdste verjaardag van de Eerste Wereldoorlog, onder de bescherming van de Italiaanse regering.
25 april 2015 markeert de uitgave van het album ‘Bella Ciao’, gevolgd door een tournee in grote theaters over de hele wereld. In 2016 schreef ze ‘La nave a vapore’, een show gewijd aan de geschiedenis van de grote Italiaanse migratiebewegingen.
Eind 2016 is haar productie ‘Quanto sei Bella Roma’, gegeven in de musea van het Capitool, een eerbetoon aan de liederen en culturen van het oude Rome.

🟦 DIDIER LALOY

Didier Laloy begon de diatonische accordeon op 13-jarige leeftijd en nam deel aan tal van stages met Bruno Le Tron, Marc Perrone en Jean-Pierre Yvert.
Al enkele jaren wordt hij beschouwd als een van de meest actieve vertegenwoordigers van de heropleving van de diatonische accordeon in Europa. Zijn gemak op het podium, zijn vermogen om alle muzikale genres aan te pakken, zijn menselijke kwaliteiten maken hem een veelgevraagde muzikant (hij speelde op niet minder dan 120 albums).
Hij is een van de oprichters van vele groepen: zijn eerste persoonlijke project, met zijn composities S-Tres/Original Version (dubbele CD); Dan, in het proces, Didier Laloy nodigt… s, [Pô-Z] s, Noir, couturière (muziek en theater), Didier Laloy/tuur Florizoone en, meest recentelijk, Didier Laloy/Kathy Adam.
Hij is tevens stichtend lid van de Samurai Group, een kwintet van Europese diatonische accordeons.
Didier Laloy begeleidt IALMA sinds 1999…
Hij definieerde zijn eigen stijl door zijn “creatieve vrijheid”, die bestaat uit het volgen van zijn persoonlijke verlangens en bovenal het brengen van zijn publiek naar plaatsen die nog onbekend zijn.

🟦 CARLO RIZZO

Carlo RIZZO, geboren in Mestre (Venetië) in 1955, was bestemd voor het schilderen na het behalen van zijn staatsdiploma aan de Academie voor Schone Kunsten in Rome, maar hij vertakte abrupt in muziek die tot dan toe slechts een hobby voor hem was. In 1979 ontdekte hij tamboerijn dankzij Alfio Antico en Raffaele Inserra, twee traditionele percussionisten uit Zuid-Italië… maar hij vervolgt zijn leerlingplaats alleen en ontdekt geleidelijk, via traditionele repertoires, maar ook met vroege muziek en het meest hedendaagse onderzoek, alle mogelijkheden van percussie met de hand gespeeld.

De performer in hem verdubbelt als een uitvinder, want om nog verder te gaan, hij komt om twee nieuwe instrumenten te creëren, de polytimbrale tamboerijn en de multitimbrale tamboerijn, die hem in staat stelt om zich aan te passen aan elk van deze repertoires dat hij zijn eigen maakte zijn verbazingwekkende virtuositeit en zijn gevoel van improvisatie.

Carlo RIZZO speelt solo sinds 1992 in concerten die percussie en zang mixen. Grote nationale podia en internationale festivals plannen het regelmatig. Sinds 1988 creëerde of nam hij deel aan de creatie van dertig ensembles die hem in staat stellen zich even op hun gemak te voelen in traditionele, oude, hedendaagse of jazz muziek.

🟦 MAARTEN DECOMBEL

Maarten DECOMBEL (1981) is al vanaf jonge leeftijd een muziekliefhebber. Hij begon te spelen op 9-jarige leeftijd, ontdekte folk gitaar als tiener en studeerde klassieke gitaar (bij Yves Storms) en jazz gitaar aan het Conservatorium.

Vandaag speelt hij in zijn eigen projecten: Snaarmaarwaar-Gotze, maar ook in Naragonia Quartet en MANdolinMAN. In het verleden was hij actief in verschillende formaties: e.a. Griff, Rémi Decker, Urban trad, Les Weisserands, Christian Merveille… Zijn concerten hebben hem overal in Europa, China, Canada, Japan genomen…

Zijn stijl zou kunnen worden omschreven als de unieke combinatie van “pulserende energie” en “verrukkelijk lyrisme.” Hij dirigeert regelmatig folk en ensemble gitaar cursussen en doceert aan de Deinze Academy of Music.